Sy drie naastes kry Hy aan die slaap. Van hulle sê Lukas: “Toe Hy van die gebed opstaan en by die dissipels kom, kry Hy hulle aan die slaap, uitgeput van die droefheid” (Lukas 22:45). Hy lê hulle menslike swakheid, en so ons almal s’n, bloot. Hierna volg die gebeure wat God voor die grondlegging vir ons beplan het: Jesus word verraai. Verhoor. Gekruisig. Begrawe. Hy word opgewek. Hy verlos ons van die dood. Elke jaar volg Christene oor die wêreld Jesus se Lydensweg.
Baie mense kan bely dat hulle opstaan en besef dis Goeie Vrydag. Soms vlieg die Paastyd in die krampagtige gejaag van die lewe verby. Ander kere gaan ons getrou deur die Paasgebeure, sonder om ‘n woord te hoor, ‘n emosie te beleef of versterking daaruit te put.
Net deur stil te word en met ‘n ontvanklike gemoed en luisterende siel by elke stasie te vertoef, kom mens tot die besef van God se passie vir die mens. Dié dag as jy in doodsangs voor die Here kniel, het jy die vertroostende wete: Hy ken doodsangs volkome. As jy in die steek gelaat word deur mense – Hy sal nie. As jy verraai word, Hy het ‘n Judaskus en ‘n haan se kraai beleef.
As siekte en pyn jou folter, onthou Hy het spykers in sy liggaam voel inskeur. As jou lewensbeker bitter is, daar was asyn en gal op sy lippe. As jy alleen voel, dink aan sy smartvolle uitroep: “My God, my God, waarom het U My verlaat!” Omdat Hy die grootste pyn, angs en eensaamheid beleef het, belowe Hy jou: “Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie!” Elke Goeie Vrydag en Nagmaalviering dank ons Hom dat Hy die beker geledig het. Ons verdiende straf het Hy volledig op Hom geneem.
Daarom juig ons: “Hy het opgestaan. Hy het waarlik opgestaan!”