Ouetehuis net té slim vir die man met die lang vingers

‘n Man met lang vingers wat die afgelope twee weke verskeie skole en besighede in die dorp gevang het met ‘n slap riem waarmee hy selfone en skootrekenaars steel waar hy kom, het nie reggekom toe hy vandag sy truuks by die Najaarsrus Tuiste vir Bejaardes probeer het nie.

Elbé Ferreira, bestuurder van Najaarsrus vertel dat sy nadat sy die berig  in Parys Gazette gelees het, oor die meneer met die lang vingers,  haar sekuriteitspersoneel bedag gemaak het daarop. En sowaar – hy maak toe ‘n draai by die tehuis – kwansuis om navraag te doen oor die koste van wooneenhede op die perseel.

Die op-en-wakker sekuriteitswag het dadelik vir Elbé gebel en is die man nie toegang tot die perseel gegee nie.

Wees maar versigtig – die man is so slim soos die houtjie van die galg en so skelm soos ‘n jakkals.

Hy lyk soos ‘n doodgewone kliënt. Doen eers navraag terwyl hy ongemerk kyk wat rondlê, en voor jy weet is meneer met die lang vingers weg met jou goed. Op die sekuriteitskameras van die skole en besighede waar hy reeds was, sien jy presies hoe hy te werk gaan. Elke keer dieselfde pet en onderbaadjie.

Dieselfde wit Volkswagen met iemand wat in die motor sit en wag.

So het hy gemaak:

Twee weke gelede op ‘n Donderdag knap voor 14:00 daag meneer op by Bruyns Equiment – doen navraag oor ‘n part. Dan beweeg hy na die Bosboer Restaurant op dieselfde perseel. Stap in en sekondes later het hy die restaurant se skootrekenaar wat op die toonbank was, gevat en versteek in sy onderbaadjie.

Op die beeldmateriaal sien jy hoe hy begin uitstap, dan lyk dit of hy wil terugdraai en dan hardloop hy uit. Buite die restaurant stap hy weer rustig na die wagtende motor. Groet nog ewe vriendelik die bestuurder van Bruyns Equipment.

Melissa Smith, restaurantbestuurder van die Bosboer, vertel dat van die kelners hom van die beeldmateriaal ge-eien het as die man wat ‘n paar dae tevore ook by die restaurant kom oë wys het om ‘n drankie te bestel.

Van die Bosboer af is meneer skool toe. Dit was net nadat die skool uitgekom het, vertel Hoërskool Parys se skoolhoof Lucien van Zyl. Dié meneer het so ewe by die hoofhek ingekom, aangeteken in die besoekersregister met ‘n vals identiteitsnommer, en soos protokol vereis is hy beduie na die skoolkantoor. Hy is twee maal in en uit by die kantoorblok en het selfs ‘n draai by die mans badkamers gemaak. Met vakadviseurs wat die dag by die skool was, was ‘n besoeker op die terrein nie ongewoon nie.

Op sy pad uit die kantoor onderweg na ‘n vergadering, loop mnr. Van Zyl die meneer toe op die stoep raak en vra of hy kan help. Meneer met die lang vingers vertel hy soek sy kind, waarop die skoolhoof hom vra om na die sekretaresse in die skoolkantoor te gaan sodat hulle dadelik die ‘besorgde ouer’ kan help om die kind op te spoor. Min het mnr. Van Zyl geweet die man by hom het toe reeds een van die onderwysers se skootrekenaar uit haar klas gegaps, toe sy ‘n oomblik uit die klas was, en in sy onderbaadjie versteek.

Verlede Woensdag net voor 14:00 klok meneer in by nog ‘n skool. Doen navraag by die skoolkantoor vir sy kind wat hy by die skool wil inskryf, maar hier kon hy niks vaslê nie. Toe is hy na ‘n kleuterskool – weer dieselfde storie. Doen navraag oor sy vierjarige kind wat hy wil inskryf. Een van die onderwysers het die nodige aansoekvorms gaan haal, en toe sy terugkom met die vorms is die meneer en haar selfoon wat in haar klaskamer was, skoonveld.
Hy het daarna ‘n draai by Parys Bande gaan maak. Op die kringtelevisie beeldmateriaal van die apteek langsaan die bande-onderneming sien jy die motor waarmee hy gekom het, geparkeer voor die apteek. Op ‘n stadium ry die motor en kom dan weer terug.

Op die bande-onderneming se sekuriteitskameras sien jy hoe doen meneer navraag oor bande. Terwyl personeel besig is met sy navraag, loop hy na agter in die vertrek in die rigting van die yskas asof hy koeldrank wil kry, help hom dan ongesiens aan die bystand selfoon op ‘n lessenaar agter die toonbank, en kom staan ewe nonchalant weer by die toonbank, gesels ‘n woord of twee, en gaan dan. Heeltemal op sy gemak.

So was hy by verskeie ondernemings die afgelope twee weke.

Ergste is, sê dié wat gevang is – dis nie net die skade van dit wat gevat is nie, maar ‘n leeftyd se herinneringe en inligting op selfone en rekenaars wat dié skurk met hom saamvat.